Adam Kirsch
Kirsch เกิดใน Los Angeles ในปี 1976 เขาเป็นบุตรชายของทนายความผู้เขียนและนักวิชาการพระคัมภีร์โจนาธาน Kirsch เขาเริ่มเขียนกวีนิพนธ์เมื่ออายุได้ 14 ปีหลังจากพบกวีนิพนธ์ของTS Eliotว่า “เอเลียตแสดงให้ฉันเห็นถึงความเป็นไปได้ที่จะพบว่าบทกวีเป็นแหล่งที่มาของความสนใจทางปัญญาและศีลธรรมที่ซับซ้อน” เขาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ปริญญาตรีในภาษาอังกฤษในปี 1997 และเริ่มอาชีพของเขาเป็นบรรณาธิการวรรณกรรมช่วยสาธารณรัฐใหม่ ต่อมาเขาทำงานเป็นบรรณาธิการให้กับ Lipper Publications
สำหรับในขณะที่ Kirsch ทำให้ชีวิตของเขาในฐานะนักเขียนอิสระและเขาได้เขียนบทความอิสระสำหรับสิ่งพิมพ์ที่แตกต่างกันจำนวนมากรวมทั้งประจำSlate , The New Yorker , ไทม์หนังสือเสริม , เดอะนิวยอร์กไทม์สรีวิวหนังสือและบทกวี Richard John Neuhausเขียนในสิ่งแรกเรียกว่า Kirsch “นักวิจารณ์วรรณกรรมของความแตกต่างบางอย่าง” เขียนในThe Nationจอห์น พาลาตเตลลาอธิบายว่าเคิร์สช์เป็น “ลูกหลานทางปัญญาของนักจัดรูปแบบใหม่ ” ปัจจุบัน Kirsch เป็นบรรณาธิการร่วมกับHarvard Magazineและแท็บเล็ตนิตยสารและเขียนคอลัมน์ประจำสัปดาห์ “อ่าน” ในNextbook ปัจจุบันเขายังดำรงตำแหน่งบรรณาธิการอาวุโสของ The New Republicซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ที่เขาเริ่มต้นอาชีพการเขียนของเขา
ตลอดเส้นทางอาชีพของเขา เขาได้เขียนบทวิจารณ์และบทความเกี่ยวกับกวีและนักประพันธ์ที่หลากหลาย รวมถึงTS Eliot , Thomas Hardy , HG Wells , Richard Wilbur , Gerard Manley Hopkins , Dylan Thomas , John Keats , Saul Bellow , John อัปไดก์ , ฮาร์ตเครนและเดวิดฟอสเตอร์วอลเลซ เขายังได้เขียนบทความเกี่ยวกับประเด็นทางวัฒนธรรมต่างๆ ครอบคลุมหัวข้อต่างๆ เช่นเพลงแร็พอเมริกาและจักรวรรดิโรมันความสัมพันธ์ระหว่างการเมืองแบบอนุรักษ์นิยมในอเมริกากับงานเขียนของAyn Randและความสำคัญของการวิจารณ์วรรณกรรม
Kirsch ได้ตีพิมพ์หนังสือสองเล่มบทกวีพันเวลส์และรุกรานเช่นเดียวกับหนังสือสารคดีเกี่ยวกับเบนจามิน Disraeliและไลโอเนลริลลิ่ง พันเวลส์ได้รับรางวัล The New เกณฑ์กวีนิพนธ์รางวัลในปี 2002 บทกวีของเขาก็ยังคงปรากฏในนิตยสารจำนวนมากรวมทั้งปารีสทบทวน , พรรครีวิว , เหือด , ฮาร์วาร์รีวิวและThe New เกณฑ์
ในการให้สัมภาษณ์กับร่วมสมัยทบทวนบทกวี , Kirsch อ้างดีเร็ก Walcott , กลีนแมกซ์เวล , กเจอร์ทรัดชนคเกน เบิร์ก , อดัมซากาจิสกี , ราเชลเวตซ์สตีอน , เดนนิสคอลล์ , เจฟฟรีย์ฮิลล์และแจคเกอลีนออช โรว์ เป็นกวีร่วมสมัยที่เขาชื่นชอบและเฮเลนเวนด์เลอร์ , แฟรงก์โมด , Dana Gioia , William Logan และ Robert Potts เป็นนักวิจารณ์กวีนิพนธ์ร่วมสมัยที่เขาชื่นชอบ
ศัลยแพทย์ที่ได้รับบาดเจ็บ
หนังสือ Kirsch ของผู้บาดเจ็บศัลยแพทย์: คำสารภาพและการเปลี่ยนแปลงใน Six กวีชาวอเมริกันได้รับการตรวจในจำนวนสิ่งพิมพ์ที่สำคัญรวมทั้งบทกวี , The New York Times รีวิวหนังสือ ,และอื่น ๆ หนังสือเล่มนี้ได้รับการวิจารณ์แบบผสมกันโดยทั่วไป Danielle Chapman จากPoetryเขียนการประเมินต่อไปนี้:
ข้อโต้แย้งของ Kirsch มีทั้งความหมายและอำนาจ เขาแยกแยะบทกวีที่ใช้ชีวิตเป็นเนื้อหาสำหรับบทกวีอย่างชำนาญจากบทกวีที่ใช้บทกวีเพื่อพิสูจน์หรือประณามพฤติกรรมในชีวิตจริงของกวี เขาเกลี้ยกล่อมเราว่าอดีตเป็นศิลปะ ส่วนหลังเป็นนิทรรศการเกี่ยวกับความหลงตัวเอง ความสงสาร และอารมณ์อ่อนไหว ว่าบทกวีประสบความสำเร็จ ไม่ว่ามันจะโหดร้ายหรือไร้ศีลธรรมเพียงใด ตราบใดที่มันยังคงความสมบูรณ์ของอุบายของมัน ว่าบทกวีล้มเหลวเมื่อกวีละทิ้งงานจินตนาการที่ทำเสร็จเพื่อเรียกร้องความเห็นอกเห็นใจหรือประณามของผู้อ่าน สิ่งที่เคิร์สช์ไม่โน้มน้าวใจเราคือสิ่งสำคัญที่เลือดเย็นของเขา ซึ่งก็คือหากศิลปะต้องยิ่งใหญ่ มักต้องมีความสำคัญเหนือกว่าชีวิตโดยไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่าย
บทความ New York Times Book ReviewโดยกวีDavid Lehmanเป็นแง่ลบมากกว่ามาก เขาระบุหนังสือเล่มนี้ว่า “วิทยานิพนธ์มีข้อบกพร่อง การอ่านบทกวีอันมีค่าเพียงไม่กี่ครั้ง และพลาดโอกาสที่ยุ่งเหยิง” [9]แต่ในการวิจารณ์จากThe New York Timesนักวิจารณ์Michiko Kakutaniยกย่องหนังสือเล่มนี้ เรียกมันว่า “คารมคมคายและเฉลียวฉลาดมาก” เธอเขียนต่อไปว่า “คุณเคิร์สช์ . . ทำงานว่องไวอย่างน่าอัศจรรย์ในการถ่ายทอดความสำเร็จของกวีแต่ละคนและวิวัฒนาการของสไตล์ของเขาหรือเธอ เนื่องจากการฝึกงานทำให้เกิดวุฒิภาวะ เนื่องจากเทคนิคและภาษาใหม่ๆ ถูกคิดค้นขึ้นเพื่อรองรับสิ่งใหม่ๆ ความคิดและเนื้อหา คุณ Kirsch เขียนในลักษณะที่เรียนรู้ได้ในคราวเดียวและเข้าถึงได้ คุณ Kirsch พิสูจน์ว่าเชี่ยวชาญในการจัดประเภทการอ่านบทกวีแต่ละบทอย่างใกล้ชิดซึ่งได้รับการสนับสนุนจากนักวิจารณ์คนใหม่และในการอธิบายการติดต่อระหว่างชีวิตของกวีกับศิลปะในแบบฉบับ นั่นคงจะเป็นคำสาปแช่งแก่พวกสมัยใหม่ชั้นสูง”
เดอะเทาซันด์เวลส์
นักวิจารณ์เคน ทักเกอร์ได้เขียนรีวิววิจารณ์หนังสือเล่มแรกของเคิร์สช์เรื่องThe Thousand Wellsโดยเขียนว่า “ทักษะทางเทคนิคของ Steely มักจะขัดแย้งกับความรู้สึกอ่อนโยนและความอ่อนน้อมถ่อมตนที่เรียกใช้ในคอลเล็กชั่นกวีนิพนธ์ชุดแรกของ Adam Kirsch ใน ‘A Love Letter’ เขายืนยัน ‘พลังทั้งหมดของฉัน กวี บทวิเคราะห์/ไม่สามารถให้ความยุติธรรมกับธีมได้’ แต่จริงๆ แล้วมันเป็นเพลงคล้องจอง (‘glosses/colossus’; ‘momentous / portentous’) และความคุ้นเคยของภาพอย่าง ‘ความรักที่ขึ้นลงและเสื่อมลง /แต่ก็เหมือนกับการซ่อนหาของดวงจันทร์/มันเป็นเพียงการซ่อนตัว ไม่เคยหายไปไหนเลย’ ที่ขัดขวางไม่ให้เคิร์สช์คิดใคร่ครวญถึงความรักโรแมนติก ชีวิตในเมือง และศาสนา” แต่Booklistวิจารณ์หนังสือเล่มนี้ในเชิงบวก โดยระบุว่าหนังสือเล่มนี้ไม่มีบทกวีที่ “แย่” และ “โดยไม่คำนึงถึงเรื่องและน้ำเสียง สิ่งเหล่านี้เป็น เพราะรูปแบบของพวกเขา บทกวีแห่งปัญญา”
การบุกรุกและองค์ประกอบสมัยใหม่
ในPoetryกวีCarmine Starninoเขียนรีวิวหนังสือสองเล่มของ Kirsch ที่ตีพิมพ์ในช่วงเวลาเดียวกัน: Invasions (หนังสือบทกวี) และThe Modern Element (หนังสือวิจารณ์วรรณกรรม) ในการทบทวนของเขา Starnino เน้นที่สถานะของ Kirsch ในฐานะนักวิจารณ์กวีและบทบาทของนักวิจารณ์กวีในวัฒนธรรมวรรณกรรมของอเมริกาเปลี่ยนไปอย่างไรตั้งแต่ความรุ่งเรืองของนักวิจารณ์กวีในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20 เกี่ยวกับองค์ประกอบที่ทันสมัยStarnino เขียนว่า Kirsch เป็น “ผู้สร้างบริบทที่หาที่เปรียบมิได้โดยมีจมูกที่ใกล้สมบูรณ์แบบสำหรับการเปรียบเทียบ ยอดเยี่ยมในการวางกวีในช่วงเวลาทางประวัติศาสตร์ของพวกเขาโดยได้รับความช่วยเหลือจากความสามารถในการทำให้เกิดบรรยากาศของลักษณะช่วงเวลา ทันใดนั้นก็สามารถหมุนเข้าสู่บรรยากาศส่วนตัวของบทกวีได้” Starnino ยังมีสิ่งที่เป็นบวกส่วนใหญ่จะพูดเกี่ยวกับการรุกรานซึ่งเขาเรียกว่า “ล่วงหน้าที่ ‘เงียบเศษเสี้ยวและควบคุม’ บทกวีที่ได้รับรางวัลพันเวลส์ .” Startino ยังตั้งข้อสังเกตว่ารูปแบบและรูปแบบของบทกวีในInvasionsได้รับอิทธิพลอย่างมากจากงานของ Robert Lowell โดยเฉพาะลำดับโคลงของ Lowell ในหนังสือ History. การวิพากษ์วิจารณ์บทกวีของ Starnino เพียงอย่างเดียวคือเขาเชื่อว่าถ้อยคำของ Kirsch บางครั้งอาจดูเหมือนโบราณวัตถุและความเข้มงวดของเขาเกี่ยวกับรูปแบบอาจมีการจำกัด Starnino ยังบอกเป็นนัยว่าความมุ่งมั่นของ Kirsch ต่อพิธีการที่เข้มงวดจะรับประกันว่างานของเขาจะมีผู้ชมที่จำกัด
ในThe New York Times Book Reviewนั้น Langdon Hammer ยังได้ทบทวนInvasionsและThe Modern Elementแต่แตกต่างจากรีวิวของ Starnino ตรงที่ Hammer’s เป็นแง่ลบอย่างยิ่ง อย่างแรก ในThe Modern Elementนั้น Hammer ได้หยิบยกประเด็นโต้แย้งเกี่ยวกับวรรณกรรมที่สวยงามของ Kirsch ซึ่งเขามองว่า “แคบและซับซ้อน” นอกจากนี้ เขายังมีปัญหากับการวิพากษ์วิจารณ์นักกวีกลอนเสรีของ Kirsch เช่นFrank O’HaraและAllen Ginsbergและเห็นว่า Kirsch มีฝีมือเพียงในการวิพากษ์วิจารณ์กวีที่เป็นทางการเหล่านั้น เช่นRichard WilburและDonald Justiceซึ่งใช้แนวทางอนุรักษ์นิยมแบบเดียวกับที่ Kirsch ใช้ กวีนิพนธ์ของเขาเอง ใช้สัมผัสและเมตรปกติ
เกี่ยวกับกวีนิพนธ์ของ Kirsch ในInvasionsนั้น Hammer ได้เขียนว่า “การคร่ำครวญของ Kirsch ในตอนท้ายของสิ่งต่าง ๆ [ในบทกวีเกี่ยวกับ9/11และสงครามอิรัก ] กลายเป็นสิ่งที่คาดเดาได้เช่นเดียวกับเส้นเพนทามิเตอร์ของiambicซึ่งคลี่คลายได้อย่างราบรื่นโดยไม่ต้องแปลกใจทางวากยสัมพันธ์ ” แฮมเมอร์ยังวิพากษ์วิจารณ์บทกวีว่า “ระมัดระวังและร้ายกาจเกินไป” เกินไป และปราศจากกิเลส
กวีและนักวิจารณ์วรรณกรรม Adam Kirsch เกิดในลอสแองเจลิส และได้รับปริญญาตรีจากฮาร์วาร์ด เขาเป็นนักเขียนบทกวีสามชุด: The Thousand Wells (2002) ได้รับเลือกให้ได้รับรางวัล New Criterion Poetry Prize; การบุกรุก (2008); และEmblems of the Passing World: Poems After Photographs โดย August Sanders (2015) Kirsch เป็นที่รู้จักในฐานะนักพิธีการที่เข้มงวด เขามักจะทำงานกับค่านิยมและเทคนิคดั้งเดิมเช่นมิเตอร์และสัมผัส ในฐานะนักวิจารณ์ Kirsch ก็สนใจที่จะอนุรักษ์กวีนิพนธ์และกวีนิพนธ์แบบดั้งเดิมเช่นเดียวกัน หนังสือวิจารณ์ของเขา ได้แก่The Wounded Surgeon: Confession and Transformations in Six American Poets (2005), The Modern Element: Essays on Contemporary Poetry (2008)Rocket and Lightship: Essays on Literature and Ideas (2014), The People and the Books: 18 Classics of Jewish Literature (2016) และThe Global Novel: Writing the World in the 21st Century (2017) เขายังเขียนการศึกษาชีวประวัติรวมถึงBenjamin Disraeli (2008) และWhy Trilling Matters (2011) เขากำลังแก้ไขจดหมายของ Trilling
เกียรติและรางวัลของ Kirsch รวมถึงการคบหาจากมูลนิธิ Guggenheim Foundation นักวิจารณ์บทกวีที่สาธารณรัฐใหม่เป็นเวลาหลายปีตอนนี้ Kirsch เขียนสำหรับจำนวนสิ่งพิมพ์รวมทั้งนิวยอร์กเกอร์นิวยอร์กวิจารณ์หนังสือและแท็บเล็ตที่เขาเป็นบรรณาธิการรับเชิญ Kirsch เป็นผู้ประสานงานโครงการบัณฑิตศึกษาของ Institute of Israel and Jewish Studies ที่ Columbia University
Comments are closed