แนนซี่ วิลลาร์ด (Nancy Willard)
แนนซี่วิลลาร์ด (26 มิถุนายน 1936 – 19 กุมภาพันธ์ 2017) เป็นอเมริกันนักเขียน: นักประพันธ์กวีนักเขียนและนักวาดภาพประกอบเป็นครั้งคราวของหนังสือสำหรับเด็ก เธอได้รับรางวัล 1982 Newbery เหรียญสำหรับการเยี่ยมชมวิลเลียมเบลคอินน์
Nancy Willard นักเขียนวรรณกรรมและวรรณกรรมสำหรับเด็กที่ได้รับรางวัลมาแล้วหลายสิบเล่ม ทั้งยังเขียนนวนิยาย กวีนิพนธ์ เรื่องสั้น และการวิจารณ์วรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่ ผู้ได้รับเหรียญ Newbery Medal รายแรกจากบทกวีจำนวนหนึ่ง วิลลาร์ดได้ผสมผสาน “เวทมนตร์และโลกีย์” ในเทคนิคที่ “ต้องใช้ความศรัทธาอย่างก้าวกระโดดจากผู้อ่าน” ตาม Sybil Steinberg ในการสัมภาษณ์รายสัปดาห์ของผู้จัดพิมพ์ผู้เขียน. ดังที่อี. ชาร์ลส วอสเดนและลอร่า อินแกรมชี้ให้เห็นในรายการพจนานุกรมชีวประวัติวรรณกรรมของพวกเขา“ทุกสิ่งที่ [วิลลาร์ด] เขียนยืนยันความเชื่อของเธอใน ‘มุมมองที่มหัศจรรย์ของชีวิต’ นั่นคือมุมมองของชีวิตที่รวมเอาจินตนาการและเน้นความเหมาะสมของสิ่งต่าง ๆ ที่ควรถูกเปรียบเทียบ”
ท่าทีต่อชีวิตเช่นนี้เกิดขึ้นตั้งแต่อายุยังน้อย วิลลาร์ดเกิดในแอนอาร์เบอร์ รัฐมิชิแกน ได้รับการสนับสนุนจากพ่อแม่ตั้งแต่เนิ่นๆ ในเรื่องความโน้มเอียงทางศิลปะของเธอ พ่อของเธอเป็นศาสตราจารย์วิชาเคมีในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ในขณะที่แม่ของเธอมั่นใจว่าลูกสาวของเธอจะรักคำพูดตั้งแต่แรก โดยพาพวกเขาไปล่องเรือที่ทะเลสาบสโตนี รัฐมิชิแกน ที่ซึ่งครอบครัวใช้เวลาช่วงฤดูร้อนหลายครั้ง แม่ของวิลลาร์ดมักจะพาพวกเขาออกไปกลางทะเลสาบและอ่านให้พวกเขาฟังขณะที่เรือแล่นไปอย่างเกียจคร้าน “ฉันได้ยินมาว่า Kingsley’s Water Babiesด้วยวิธีนั้นภายใต้เงื่อนไขที่ดีที่สุด” วิลลาร์ดบอกกับสไตน์เบิร์กในการสัมภาษณ์ของเธอ วิลลาร์ดและน้องสาวของเธอเริ่มตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ภาคฤดูร้อนตามการให้กำลังใจของแม่ พวกเขาไปทั่วชุมชนท่องเที่ยวเล็กๆ ของพวกเขาเพื่อรวบรวมสิ่งของที่มีคุณค่า ภายหลังการปฏิบัติที่วิลลาร์ดให้เครดิตกับเธอในการรับฟังคำพูดและเรื่องราวที่ดี
ตั้งแต่อายุยังน้อย วิลลาร์ดได้วาดภาพและสร้างเรื่องราวของเธอเอง โดยได้รับอิทธิพลจากหนังสือที่เธออ่านเป็นส่วนใหญ่: เรื่องราวของลูอิส แคร์โรลล์และจินตนาการของจอร์จ แมคโดนัลด์และแอล. แฟรงค์ โบม “สำหรับฉัน หนังสือเหล่านี้มีความแปลกใหม่พอๆ กับคำอธิบายชีวิตในราชสำนักใน ‘The Sleeping Beauty’ หรือ ‘Cinderella’” วิลลาร์ดเขียนไว้ในบทความของนิตยสารWriter เธอใช้จินตนาการของฤดูร้อนอันงดงามและการอ่านของเธอ และผสมผสานเข้ากับหลักปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์ที่เธอได้รับจากพ่อของเธอ “ฉันเติบโตขึ้นมาโดยตระหนักถึงการมองโลกสองแบบที่ตรงข้ามกันแต่ยังสามารถอยู่เคียงข้างกันในคนๆ เดียวกันได้ หนึ่งคือมุมมองทางวิทยาศาสตร์ อีกประการหนึ่งคือมุมมองเวทย์มนตร์”
เมื่ออายุได้เจ็ดขวบ วิลลาร์ดได้ตีพิมพ์บทกวีบทแรกของเธอแล้ว และในฐานะรุ่นพี่ในโรงเรียนมัธยม เธอได้ตีพิมพ์ “A Child’s Star” ในหนังสือฮอร์น หนึ่งในภาพประกอบวัยรุ่นของเธอ อันที่จริง ใช้เป็นHorn Bookการ์ดคริสต์มาส เมื่อจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม วิลลาร์ดได้ศึกษาหลักสูตรภาษาอังกฤษเกียรตินิยมที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน ในช่วงปีการศึกษาระดับปริญญาตรี เธอเขียนและวาดภาพหนังสือสำหรับเด็กให้กับนิตยสารวรรณกรรมสำหรับนักเรียน จบการศึกษาในปี 2501 เธอสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดด้วยวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับเพลงลูกทุ่งในยุคกลาง จากนั้นจึงไปสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน จากนั้นเธอก็รับตำแหน่งสอนการเขียนเชิงสร้างสรรค์ที่ Vassar College แต่งงานกับช่างภาพ Eric Lindbloom ในปี 1964 เธอได้ตีพิมพ์คอลเลกชั่นบทกวีสำหรับผู้ใหญ่ชุดแรกของเธอIn His Country: Poemsในปีพ.ศ. 2509 ในขั้นต้น วิลลาร์ดได้ตีพิมพ์เฉพาะงานสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น เช่น บทกวี เรื่องสั้น และคำวิจารณ์ แต่ด้วยการเกิดของเจมส์ ลูกชายของเธอ เธอจึงแยกแขนงออกไปเขียนหนังสือสำหรับเด็ก
หนังสือสำหรับเด็กเล่มแรกของเธอSailing to Cythera and Other Anatole Stories (1974) นำเสนอ “เด็กหนุ่มผู้ไม่ยอมแพ้ชื่อ Anatole ซึ่งการผจญภัยพาเขาไปสู่โลกที่ผสมผสานระหว่างนาร์เนียของ CS Lewis, Lewis Carroll’s Wonderland และ Oz ของ L. Frank Baum ” ตาม Vousden และ Ingram การเยี่ยมชมดินแดนมหัศจรรย์ Anatole มีชุดของการผจญภัยที่เกี่ยวข้องกับพ่อมดและสัตว์ที่มีความรู้สึก ต่อสู้เพื่อความดีกับความชั่วร้ายเสมอ ชื่อสำหรับเด็กที่เปิดตัวครั้งแรกนี้ได้รับรางวัล Lewis Carroll Shelf Award ในปีพ. ศ. 2519 วิลลาร์ดได้ติดตามความสำเร็จนี้ด้วยชื่อ Anatole เพิ่มเติม ได้แก่The Island of the Grass King: The Additional Adventures of Anatole (1979), Stranger’s Bread (1977) และUncle Terrible: More การผจญภัยของอนาโตเล(1982). ในการผจญภัยครั้งสุดท้าย Anatole ไปเยี่ยมเพื่อนของพ่อแม่ที่ชื่อ Uncle Terrible ทั้งสองย่อขนาดเท่าแมลงและ Uncle Terrible ยังอยู่ในรูปของงู ณ จุดหนึ่งใน “หนังสือจินตนาการ” เล่มนี้ตามที่นักวิจารณ์Horn Book Nancy C. Hammond โดดเด่น “เช่นเดียวกับรุ่นก่อน” แฮมมอนด์สรุป “หนังสือเล่มนี้ได้รับการออกแบบและภาพประกอบอย่างสวยงาม การผสมผสานของข้อความและภาพประกอบเป็นแรงบันดาลใจ”
ตลอดช่วงทศวรรษ 1970 วิลลาร์ดยังคงผลิตหนังสือภาพสำหรับเด็ก ทั้งแบบร้อยแก้วและร้อยกรอง เฉลิมฉลองทุกอย่างตั้งแต่คริสต์มาสไปจนถึงการผจญภัยของเด็กชายอีกคนหนึ่งที่ได้รับแรงบันดาลใจจากลูกชายของเธอเอง ในThe Snow Rabbit (1975) และThe Well-Mannered Balloon (1976) ตัวเอกหนุ่มชื่อ James เป็นจุดเด่น หนังสือเล่มก่อนเล่าถึงความพยายามของเด็กชายที่จะนำรูปปั้นหิมะเข้าไปข้างใน ซึ่งแน่นอนว่ามันละลายในทันที ในเรื่องที่สอง บอลลูนที่เจมส์อายุน้อยวาดหน้าโจรสลัดกลายเป็นศัตรูกลางดึก และเจมส์ถูกบังคับให้เป่า นวนิยายสำหรับเด็กเรื่องแรกของเธอThe Highest Hit(1978) เล่าถึงการผจญภัยมากมายของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่กล้าหาญชื่อ Kate Carpenter ซึ่งส่วนหนึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากผู้เขียนเมื่อยังเป็นเด็กสาว
ในปี 1982 วิลลาร์ดได้รับรางวัลเหรียญ Newbery จากหนังสือภาพของเธอA Visit to William Blake’s Inn: Poems for Innocent and Experienced Travellers (1981) ซึ่งใช้ทั้งกลอนที่เป็นโคลงสั้น ๆ และเรื่องไร้สาระเพื่อบอกเล่าเหตุการณ์ต่างๆ ในโรงแรมที่หลงเสน่ห์ ตามที่ Barbara Karlin ในLos Angeles Timesกล่าวไว้ว่า “[William] Blake ไม่เพียงแต่เป็นแรงบันดาลใจให้นักเขียน/กวี Nancy Willard เขียนA Visit to William Blake’s Innเท่านั้น เขายังเป็นส่วนสำคัญของบทกวีหลายบทอีกด้วย” Michael Patrick Hearn อธิบายในWashington Post Book World ว่า “ชื่อเรื่องไม่ควรบ่งบอกว่าหนังสือภาพนี้เป็นเพียงเรื่องราวในอดีตของกวี-จิตรกรชาวอังกฤษผู้ลึกลับ” “แต่เป็นคอลเล็กชั่นบทกวีไร้สาระที่ได้รับแรงบันดาลใจจากการอ่าน [Blake’s] Songs of Innocenceเมื่อวิลลาร์ดยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ” Donald Hallแสดงความคิดเห็นในNew York Times Book Reviewว่า “ในหนังสือเล่มนี้ วิลเลียม เบลก กวีและช่างแกะสลัก ได้กลายมาเป็นเจ้าของโรงแรม … บทกวีใหม่เหล่านี้ สร้างขึ้นด้วยทักษะของผู้ใหญ่ ประสบความสำเร็จในการรวบรวมจินตนาการของกวีวัย 7 ขวบที่เก็บโรงเตี๊ยมไว้สำหรับจินตนาการ สีและความมีชีวิตชีวาคือทุกสิ่ง การนำเข้าไม่มีอะไรเลย” จากการทบทวนชื่อเดียวกันในSchool Library Journalปีเตอร์ นอยเมเยอร์เรียกA Visit to William Blake’s Innว่าเป็น “คอลเล็กชั่นที่มหัศจรรย์และเป็นต้นฉบับ” ซึ่งบทกวีและรูปภาพ “ผสานเข้าด้วยกันในจิตวิญญาณ ไหลเข้าหากันผ่านหน้าสองหน้า”
วิลลาร์ดผลิตหนังสือเด็กที่ได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่องในช่วงทศวรรษ 1990 รวมถึงการตีความใหม่ของนิทานคลาสสิกสองเรื่อง Beauty and the Beastเวอร์ชันของเธอ(1992) ซึ่งตั้งขึ้นในปลายศตวรรษที่ 19 โดยบิดาของ Beauty หล่อขึ้นใหม่ในฐานะพ่อค้าที่ร่ำรวยในนิวยอร์ก ได้รับการยกย่องจากนักวิจารณ์ในKirkus Reviewsว่าเป็น “การบอกเล่าที่น่ายินดี” Linda Boyles เขียนในSchool Library Journalว่าเวอร์ชันของ Willard “ทั้งตกใจและประหลาดใจ” ในขณะที่นักวิจารณ์ของPublishers Weeklyยกย่อง “ภาษาฟุ่มเฟือย” ของ Willard ในทำนองเดียวกันโดยสรุปว่าหนังสือเล่มนี้มี “รูปลักษณ์ที่คงทนถาวร” ในการฝึกงานของหมอผี(พ.ศ. 2536) วิลลาร์ดได้อัปเดตเรื่องราวดั้งเดิมด้วยนางเอกร่วมสมัยที่ขี่จักรยานและแทนที่ไม้กวาดวิเศษของดิสนีย์ด้วยจักรเย็บผ้าที่ควบคุมไม่ได้ Gary Wolfe ยกย่อง “การแก้ไขข้อที่แยบยล” ของวิลลาร์ดในLocusในขณะที่Michael Dirdaบรรยายหนังสือเล่มนี้ว่า “เชี่ยวชาญ” ในการทบทวนWashington Post Book World Hazel Rochman นักวิจารณ์รายการหนังสือที่ยกย่องการเล่าขานของวิลลาร์ดยืนยันว่า “วิลลาร์ดเล่าเรื่องของเธอด้วยบทเพลงที่มีชีวิตชีวาที่ก้าวกระโดดไปพร้อมกับสิ่งที่ไม่คาดฝัน”
วิลลาร์ดยังได้แสดงกลอนในจินตนาการและโคลงสั้น ๆ ของเธอในA Starlit Somersault Downhill (1993) ซึ่งเป็นเรื่องราวของเด็ก ๆ เกี่ยวกับหมีผู้ใจดีที่เชิญกระต่ายเข้าไปในถ้ำฤดูหนาวของเขา แม้ว่าในไม่ช้ากระต่ายจะคิดว่าดีกว่าการจัดวางและใบไม้ ตามที่ Shirley Wilton สังเกตในSchool Library Journalว่า “วิลลาร์ดสามารถสื่อสารถึงอันตรายโดยธรรมชาติในธรรมชาติได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวมทั้งเปรียบเทียบชีวิตที่ปลอดภัยกับความเสี่ยงและการผจญภัย” ในAn Alphabet of Angels (1994) และThe Good-Night Blessing Book (1996) วิลลาร์ดได้รวมรูปถ่ายของตัวเองของรูปปั้นเทวดาและรูปปั้นไว้ในตัวอักษรที่คล้องจองและบทสวดของสิ่งของในชีวิตประจำวันเกี่ยวกับทูตสวรรค์ ผู้สนับสนุนสำนักพิมพ์รายสัปดาห์ยกย่องตัวอักษรของนางฟ้าสำหรับ “ความน่ารักที่แท้จริงของบทกวีลึกลับของเธอ” และหนังสือพรราตรีสวัสดิ์สำหรับภาพถ่ายของวิลลาร์ด “การจับกุมและบางครั้งก็ตลกขบขัน”
Comments are closed