ฟินเซนต์ ฟาน ก็อกฮ์ (Vincent van Gogh)
Vincent Willem van Gogh เป็นจิตรกรชาวดัตช์โพสต์-อิมเพรสชันนิสม์ซึ่งภายหลังมรณกรรมได้กลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงและทรงอิทธิพลที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์ ของศิลปะตะวันตก ในหนึ่งทศวรรษ เขาสร้างงานศิลปะประมาณ 2,100 ชิ้น รวมถึงภาพเขียนสีน้ำมันประมาณ 860 ชิ้นซึ่งส่วนใหญ่มีอายุในช่วงสองปีสุดท้ายของชีวิตเขา พวกเขารวมถึงภูมิทัศน์ , ภาพนิ่ง , ถ่ายภาพบุคคลและภาพตัวเองและมีความโดดเด่นด้วยสีตัวหนาและละครห่ามและการแสดงออกพู่กันที่ทำให้ฐานรากของศิลปะสมัยใหม่ เขาไม่ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ และการฆ่าตัวตายของเขาเมื่ออายุ 37 ปี เกิดขึ้นหลังจากหลายปีแห่งความตกต่ำและความยากจน
แวนโก๊ะเกิดในครอบครัวชนชั้นกลางตอนเป็นเด็กและเป็นคนจริงจัง เงียบขรึม และครุ่นคิด ตอนเป็นชายหนุ่ม เขาทำงานเป็นพ่อค้าศิลปะมักจะเดินทาง แต่รู้สึกหดหู่ใจหลังจากที่เขาถูกย้ายไปลอนดอน เขาหันไปนับถือศาสนาและใช้เวลาเป็นมิชชันนารีโปรเตสแตนต์ในเบลเยียมตอนใต้ เขาลาป่วยและอยู่ตามลำพังก่อนที่จะเริ่มวาดภาพในปี พ.ศ. 2424 หลังจากย้ายกลับบ้านกับพ่อแม่ของเขา น้องชายของเขาธีโอได้รับการสนับสนุนทางการเงินของเขาและทั้งสองเก็บจดหมายยาวตามตัวอักษร ผลงานในยุคแรกๆ ส่วนใหญ่เป็นภาพชีวิตและการพรรณนาถึงกรรมกรชาวนามีป้ายสีสดใสเล็กน้อยที่ทำให้งานของเขาโดดเด่นในเวลาต่อมา ในปีพ.ศ. 2429 เขาย้ายไปปารีส ซึ่งเขาได้พบกับสมาชิกกลุ่มเปรี้ยวจี๊ดรวมถึงเอมิลเบอร์นาร์ดและพอล โกแกงซึ่งแสดงปฏิกิริยาต่อความรู้สึกแบบอิมเพรสชันนิสม์ ในฐานะที่เป็นผลงานของเขาได้รับการพัฒนาเขาสร้างแนวทางใหม่ในการภาพนิ่งและภูมิทัศน์ท้องถิ่น ภาพวาดของเขาสว่างขึ้นในขณะที่เขาพัฒนารูปแบบที่กลายเป็นที่รู้อย่างเต็มที่ระหว่างการเข้าพักของเขาในอาร์ลส์ในภาคใต้ของฝรั่งเศสในปี 1888 ในช่วงเวลานี้เขาขยายเรื่องของเขาที่จะรวมถึงชุดของต้นมะกอก , ทุ่งข้าวสาลีและดอกทานตะวัน
ฟานก็อกฮ์ได้รับความทุกข์ทรมานจากอาการทางจิตและอาการหลงผิดและแม้ว่าเขาจะกังวลเกี่ยวกับความมั่นคงทางจิตใจของเขา แต่เขาก็มักจะละเลยสุขภาพร่างกายของเขา ไม่ได้กินอย่างเหมาะสมและดื่มหนัก มิตรภาพของเขากับโกแกงสิ้นสุดลงหลังจากการเผชิญหน้ากับมีดโกน เมื่อเขาตัดหูข้างซ้ายของเขาเองด้วยความโกรธ เขาใช้เวลาอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชรวมทั้งระยะเวลาที่ Saint-Rémy หลังจากที่เขาออกจากโรงพยาบาลตัวเองและย้ายไปอยู่ที่ Auberge Ravoux ใน Auvers-sur-Oise ใกล้กรุงปารีสเขามาภายใต้การดูแลของชีวจิตหมอพอล Gachet ภาวะซึมเศร้าของเขายังคงมีอยู่ และในวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2433 เชื่อว่าแวนโก๊ะได้ยิงตัวเองเข้าที่หน้าอกด้วยปืนพก Lefaucheux เขาเสียชีวิตจากอาการบาดเจ็บในอีกสองวันต่อมา
Van Gogh ไม่ประสบความสำเร็จทางการค้าในช่วงชีวิตของเขา และเขาถูกมองว่าเป็นคนบ้าและล้มเหลว ในขณะที่เขามีชื่อเสียงหลังจากการฆ่าตัวตาย เขาถูกมองว่าเป็นอัจฉริยะที่เข้าใจผิดในจินตนาการของสาธารณชน ชื่อเสียงของเขาเติบโตขึ้นในต้นศตวรรษที่ 20 เป็นองค์ประกอบของสไตล์ของเขามาเป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นโดย Fauves และเยอรมัน Expressionists เขาบรรลุความสำเร็จในเชิงพาณิชย์อย่างกว้างขวางในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาต่อมาและจำได้ว่าเป็นจิตรกรที่สำคัญ แต่ที่น่าเศร้าที่มีบุคลิกภาพทุกข์ typifies เหมาะโรแมนติกของศิลปินทรมาน ทุกวันนี้ ผลงานของแวนโก๊ะเป็นหนึ่งในภาพวาดที่แพงที่สุดในโลกที่เคยขายมาและมรดกของเขาได้รับเกียรติจากพิพิธภัณฑ์ในชื่อของเขา นั่นคือพิพิธภัณฑ์แวนโก๊ะในอัมสเตอร์ดัมซึ่งเก็บสะสมภาพวาดและภาพวาดของเขาที่ใหญ่ที่สุดในโลก
แหล่งที่มาหลักส่วนใหญ่ที่ครอบคลุมเกี่ยวกับฟานก็อกฮ์คือการติดต่อระหว่างเขาและน้องชายของเขาที่ธีโอ มิตรภาพตลอดชีวิตของพวกเขา และสิ่งที่รู้กันดีจากความคิดและทฤษฎีศิลปะของ Vincent ส่วนใหญ่ ถูกบันทึกไว้ในจดหมายหลายร้อยฉบับที่พวกเขาแลกเปลี่ยนกันตั้งแต่ปี 1872 ถึง 1890 ธีโอ ฟาน โก๊ะเป็นพ่อค้าศิลปะและจัดหาเงินและอารมณ์ให้พี่ชายของเขา การสนับสนุนตลอดจนการเข้าถึงผู้มีอิทธิพลในวงการศิลปะร่วมสมัย
ธีโอเก็บจดหมายทั้งหมดของวินเซนต์ถึงเขา วินเซนต์เก็บจดหมายสองสามฉบับที่เขาได้รับ หลังจากที่ทั้งคู่เสียชีวิต Johanna ภรรยาม่ายของธีโอได้จัดให้มีการตีพิมพ์จดหมายบางฉบับของพวกเขา ปรากฏอยู่สองสามตัวในปี พ.ศ. 2449 และ พ.ศ. 2456 ส่วนใหญ่ตีพิมพ์ในปี 2457 จดหมายของวินเซนต์มีวาทศิลป์และแสดงออกและได้รับการอธิบายว่ามี “ความใกล้ชิดเหมือนไดอารี่” และอ่านในส่วนต่างๆเช่นอัตชีวประวัติ แปลอาร์โนล Pomerans เขียนว่าสิ่งพิมพ์ของพวกเขาเพิ่ม “มิติใหม่เพื่อความเข้าใจของความสำเร็จทางศิลปะของแวนโก๊ะซึ่งเป็นความเข้าใจที่ได้รับอนุญาตให้เราโดยจิตรกรแทบไม่มีคนอื่น”
มีจดหมายมากกว่า 600 ฉบับจาก Vincent ถึง Theo และประมาณ 40 ฉบับจาก Theo ถึง Vincent มี 22 กับน้องสาวของเขา Wil , 58 จิตรกรโธแวน Rappard , 22 Émile เบอร์นาร์ดเช่นเดียวกับตัวอักษรแต่ละ Paul Signac , พอลโกแกงและนักวิจารณ์อัลเบิร์ Aurier บางคนมีภาพประกอบด้วยภาพวาด หลายคนไม่ระบุวันที่ แต่นักประวัติศาสตร์ศิลป์สามารถจัดลำดับเวลาได้มากที่สุด ปัญหาในการถอดความและการออกเดทยังคงอยู่ ส่วนใหญ่กับปัญหาที่โพสต์จาก Arles ขณะอยู่ที่นั่น Vincent เขียนจดหมายประมาณ 200 ฉบับเป็นภาษาดัตช์ ฝรั่งเศส และอังกฤษ มีช่องว่างในบันทึกเมื่อเขาอาศัยอยู่ในปารีสเนื่องจากพี่น้องอาศัยอยู่ด้วยกันและไม่จำเป็นต้องติดต่อกัน
Jules Bretonศิลปินร่วมสมัยที่ได้รับค่าตอบแทนสูงมักถูกกล่าวถึงบ่อยครั้งในจดหมายของ Vincent ในจดหมายถึงธีโอในปี 2418 วินเซนต์กล่าวว่าเขาเห็นชาวเบรอตง กล่าวถึงภาพวาดชาวเบรอตงที่เขาเห็นที่ร้านเสริมสวยและกล่าวถึงการส่งหนังสือของเบรอตงเล่มหนึ่งแต่มีเงื่อนไขว่าต้องส่งคืนเท่านั้น ในจดหมายถึงแรพพาร์ดในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2427 เขาได้กล่าวถึงบทกวีของเบรอตงซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้ภาพวาดของเขาเอง ในปี พ.ศ. 2428 เขาอธิบายงานที่มีชื่อเสียงของเบรอตงเรื่องThe Song of the Larkว่า “ดี” (19)ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2423 ประมาณกึ่งกลางระหว่างจดหมายเหล่านี้ ฟานก็อกฮ์ออกเดินทาง 80 กิโลเมตรด้วยการเดินเท้าเพื่อพบกับเบรอตงในหมู่บ้านกูร์รีแยร์ อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าเขาถูกข่มขู่โดยความสำเร็จของเบรอตง และ/หรือกำแพงสูงรอบๆ ที่ดินของเขา เขาหันกลับมาและเดินกลับไปโดยไม่ให้ใครรู้ ดูเหมือนว่าเบรอตงจะไม่รู้ถึงฟานก็อกฮ์หรือความพยายามของเขาที่จะมาเยี่ยมเยียน มีเป็นที่รู้จักกันไม่มีตัวอักษรระหว่างสองศิลปินและ Van Gogh ไม่ได้หนึ่งในศิลปินร่วมสมัยที่กล่าวถึงโดย Breton ของเขาใน 1891 อัตชีวประวัติชีวิตของศิลปิน
Vincent Willem van Gogh เกิดเมื่อวันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2396 ในเมือง Groot-Zundert ในจังหวัดคาธอลิกเหนือ Brabant ในเนเธอร์แลนด์ เขาเป็นลูกคนโตที่ยังมีชีวิตอยู่ของธีโอโดรัส ฟาน โก๊ะ (2365-2428) รัฐมนตรีของคริสตจักรปฏิรูปชาวดัตช์และภรรยาของเขา แอนนา คอร์เนเลีย คาร์เบนตุส (ค.ศ. 1819–1907) ฟานก็อกฮ์ได้รับชื่อปู่ของเขาและน้องชายที่เสียชีวิตตั้งแต่กำเนิดหนึ่งปีก่อนที่เขาเกิด วินเซนต์เป็นชื่อสามัญในตระกูลแวนโก๊ะ ชื่อนี้มาจากปู่ของเขา พ่อค้างานศิลปะชื่อดัง Vincent (1789–1874) และบัณฑิตเทววิทยาที่มหาวิทยาลัยไลเดนในปี ค.ศ. 1811 วินเซนต์นี้มีบุตรชายหกคน สามคนในนั้นกลายเป็นพ่อค้างานศิลปะ และอาจได้รับการตั้งชื่อตามลุงทวดของเขาเอง ประติมากร (ค.ศ. 1729–1802)
แม่ของแวนโก๊ะมาจากครอบครัวเจริญรุ่งเรืองในกรุงเฮก และพ่อของเขาเป็นลูกชายคนสุดท้องของรัฐมนตรีว่าการกระทรวง ทั้งสองพบกันเมื่อน้องสาวของแอนนา, คอร์เนเลียแต่งงานกับพี่ชาย Theodorus ของวินเซนต์ (ร้อยละ) พ่อแม่ของ Van Gogh แต่งงานในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1851 และย้ายไปที่ Zundert พี่ชายของเขา ธีโอ เกิดเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2400 มีพี่ชายอีกคนหนึ่งคือ คอร์ และพี่สาวสามคน ได้แก่ เอลิซาเบธ แอนนา และวิลเลมินา (รู้จักกันในชื่อ “วิล”) ในชีวิตภายหลัง Van Gogh ยังคงติดต่อกับ Willemina และ Theo เท่านั้น แม่ของแวนโก๊ะเป็นผู้หญิงที่เคร่งครัดและเคร่งศาสนาที่เน้นย้ำถึงความสำคัญของครอบครัวจนถึงจุดที่เป็นโรคกลัวที่แคบสำหรับคนรอบข้าง เงินเดือนของธีโอโดรัสนั้นพอประมาณ แต่ศาสนจักรจัดหาบ้านให้กับครอบครัว แม่บ้าน พ่อครัวสองคน คนสวน รถม้า และม้า และแอนนาปลูกฝังหน้าที่ให้เด็กๆ รักษาตำแหน่งทางสังคมในระดับสูงของครอบครัว
แวนโก๊ะเป็นเด็กที่จริงจังและรอบคอบ เขาได้รับการสอนที่บ้านโดยแม่ของเขาและผู้ปกครองและในปี 2403 ถูกส่งตัวไปที่โรงเรียนในหมู่บ้าน 2407 ใน เขาถูกวางในโรงเรียนประจำที่เซเวนเบอร์เกน ที่เขารู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง และเขารณรงค์ให้กลับบ้าน แต่ในปี พ.ศ. 2409 พ่อแม่ของเขาส่งเขาไปโรงเรียนมัธยมในเมืองทิลเบิร์กซึ่งเขารู้สึกไม่มีความสุขอย่างยิ่ง ความสนใจในงานศิลปะของเขาเริ่มตั้งแต่อายุยังน้อย เขาได้รับการสนับสนุนให้วาดตั้งแต่ยังเป็นเด็กโดยแม่ของเขา และภาพวาดแรก ๆ ของเขาก็แสดงออกได้ แต่อย่าเข้าใกล้ความเข้มข้นของงานในภายหลัง คอนสแตนท์ คอร์เนลิส ฮุยส์มันส์ซึ่งเป็นศิลปินที่ประสบความสำเร็จในปารีส สอนนักเรียนที่ Tilburg ปรัชญาของเขาคือการปฏิเสธเทคนิคในการจับภาพความประทับใจของสิ่งต่าง ๆ โดยเฉพาะธรรมชาติหรือวัตถุทั่วไป ความผิดหวังอย่างลึกซึ้งของแวนโก๊ะดูเหมือนจะบดบังบทเรียนซึ่งมีผลเพียงเล็กน้อย ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2411 เขาก็กลับบ้านทันที ภายหลังเขาเขียนว่าวัยหนุ่มของเขานั้น “เข้มงวดและเย็นชาและเป็นหมัน”
ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2412 ลุงของแวนโก๊ะได้รับตำแหน่งเป็นตัวแทนจำหน่ายงานศิลปะ Goupil & Cie ในกรุงเฮก หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกอบรมของเขาในปี 1873 เขาถูกย้ายไป Goupil สาขาลอนดอนในเซาแธมป์ตันถนนและเข้ามามีที่พักที่ 87 Hackford ถนน , สต็อคเวล นี่เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขสำหรับแวนโก๊ะ เขาประสบความสำเร็จในการทำงานและเมื่ออายุ 20 ปี เขาก็มีรายได้มากกว่าพ่อของเขา ภรรยาของธีโอกล่าวในเวลาต่อมาว่านี่เป็นปีที่ดีที่สุดในชีวิตของวินเซนต์ เขาหลงใหลใน Eugénie Loyer ลูกสาวของเจ้าของบ้าน แต่ถูกปฏิเสธหลังจากสารภาพความรู้สึก เธอแอบหมั้นกับอดีตผู้พักอาศัย เขาเริ่มโดดเดี่ยวและคลั่งไคล้ในศาสนามากขึ้น พ่อและลุงของเขาจัดการย้ายไปปารีสในปี พ.ศ. 2418 ซึ่งเขาไม่พอใจกับประเด็นต่างๆ เช่น ระดับของศิลปะที่เป็นสินค้าของบริษัท และเขาก็ถูกไล่ออกในอีกหนึ่งปีต่อมา
ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2419 เขากลับมายังอังกฤษเพื่อทำงานเป็นครูสอนเสบียงที่ไม่ได้รับค่าจ้างในโรงเรียนประจำเล็กๆในแรมส์เกต เมื่อเจ้าของย้ายไป Isleworth ใน Middlesex Van Gogh ก็ไปกับเขา การจัดการไม่ได้ผลและเขาก็ออกไปเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรีเมธอดิสต์ พ่อแม่ของเขาได้ย้ายไป Etten ใน 1,876 เขากลับบ้านในวันคริสต์มาสเป็นเวลาหกเดือนและทำงานที่ร้านหนังสือใน Dordrecht . เขาไม่มีความสุขในตำแหน่งนี้และใช้เวลาในการวาดหรือแปลข้อความจากพระคัมภีร์เป็นภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศสและเยอรมัน เขาหมกมุ่นอยู่กับศาสนาและกลายเป็นผู้เคร่งศาสนาและสงฆ์มากขึ้น ตามเพื่อนร่วมห้องของเขาในเวลานั้น Paulus van Görlitz Van Gogh กินอย่างประหยัดหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์
Comments are closed